Zacznę od dobrych stron tego filmu (samo w sobie zdanie dziwnie brzmi ) film miał spory potencjał, w środku pustyni znajduje się przeklęty skarb i grupa mnichów którzy powrócą do życia by go bronić. Tchnie mrokiem gdyby nie ... ten film. Ot banda uciekinierów z wykolejonej ciężarówki do przewożenia więźniów ? Dalej jest tylko ciekawiej, nasi milusińscy biorą ze sobą strażniczkę (kut wie po co skoro są na środku pustyni gdzie diabeł mówi dobranoc a nie chcą się z nią zabawić) i lezą do granicy. Nagle natrafiają na Indiańca któremu kradną żarcie i wodę a ten w przypływie dobrego serca opowiada im że za medalik który przed chwilą wygrzebali z piachu dostaną kupę złota (słowo kupa swoją drogą znakomicie pasuje do klimatu tego filmu). Nie mając powodów by mu nie wierzyć w końcu jedynie go okradli więc dlaczego miałby kłamać, ruszają by odebrać nagrodę. Tak jak czerwony opowiadał znajdują tajemnicze miasteczko pośrodku pustyni w którym żyją ludzie rodem z dzikiego zachodu. To rzecz jasna na naszych bochaterów (błędnie piszę celowo) nic nie dziwi bo gdzież tam, to jedynie miasteczko z przed stu lat a co tam. Po zmroku okazuje się jednak że mieszkańcy zamieniają się w ... cóż sam nie wiem w co bo twórcy z łaski swojej mi tego wyjaśnić nie raczyli, nie wiem więc czy są to wampiry (ale łaziły po słońcu wiec raczej nie), może zombie a może zjawy albo po prostu urojenia. Możliwości jest wiele sami wybierzcie. Czym kimkolwiek są jednak zaczynają ekipę skutecznie pomniejszać. W międzyczasie widzimy scenki z podróży przez pustynię wariata który od grupy się odłączył i postanowił zastrzelić słońce a ostatecznie strzelił sobie w stopę i został do miasteczka teleportowany (jak dobrze że Scoty zawsze jest na orbicie) gdyż najwyraźniej twórcą brakowało już ofiar dla mieszkańców. Następnie po serii nudnych jak flaki ze starym olejem silnikowym mordów i przewidywalnych ucieczek o wiadomym końcu następuje finał. Tutaj jednak twórcom najwyraźniej zabrakło pomysłu a naoglądali się przedtem Mortal Kombat i stwierdzili "czemu nie - zróbmy mumie kung-fu" tak więc w finale bochowie nasi nieudani nagle nabywają umiejętności walki leprze niż Liu Kang i Bruce Lee razem wzięci i zaczynają się okładać pięściami z mumiami. Irytuje też finałowy pościg gdyż szeryf (główny zły) rozpada się pod wpływem słońca w pył. To nic że pojawia się w następnej scenie by jak gdyby nigdy nic jechać sobie w spiekocie dnia po środku pustyni żeby ściąć kolejnych frajerów którzy zechcieli zwinąć skarb. Ten film to strata czasu. Ukradł mi 2 godziny życia by na przemian nudzić mnie i zadziwiać niesamowita głupotą. Muzyka jakoś tak zupełnie nie zwraca na siebie uwagi tak jakby jej nie było. Aktorzy niczym nie zaskakują, są flegmatyczni i zdają się wiedzieć co zaraz nastąpi. Efekty specjalne z poprzedniej epoki, słowem DNO i pół hektara mułu. Polecam jedynie masochistom którzy dziką przyjemność znajdą w zadawaniu sobie intelektualnej męki.