A mnie razi (w stosunku do pierwszej, daleko bardziej epickiej, filmowej części) teatralność tego filmu. W każdej scenie odczuwa się, że to studio filmowe, film nie oddycha plenerem, jest dziwnie ciasny. Pierwszy jest pod tym względem doskonały.

Alez o to chodzi w filmach Burtona: przerysowanie, teatralnosc, mocna przesada!

Ale i w tym potrzebny jest umiar, by nie popaść w śmiesznośc, w autoparodię.
I w pierwszym "Batmanie" mu się to udało. Utrzymał powagę do końca. Co paradoksalne w ryzach trzymało go Hollywood. Burton nie miał jeszcze tak mocnej pozycji. Szczelny i perfekcyjny scenariusz Samam Hamma i Warrena Skarrena powściągał jego szaleństwa, zmuszał do reżyserskiej dyscypliny.
W "Powrocie..." było mu już wszystko wolno iwszystko jedno i pofrunął. W kierunku kiczu, wytwórni Hammer patrz: pingwiny z rakietami. Zapłacił za to najwyższą cenę - utratą Batmana.

Fakt, pingwiny były słabe!

Akurat to moim zdaniem kwestia indywidualna, dla mnie te pingwiny były bardzo ciekawym pomysłem :)

bo Burton często tworzy kicz i go lubi, tak samo jak groteskę.

Zgadzam się z Tobą całkowicie. Film teatralny, przerysowany i czasami mało logiczny. Razi mnie też wątek metafizyczny kobiety kot,która ma 6 żyć. W Batmanie takie czary-mary nie powinny mieć miejsca.

Pełna zgoda, ja też wolę Batmana, ta część przeszarżowana.

też tak uważam.

Dla mnie to jest nawet najlepszy Batman w ogóle.

Dla mnie to najlepszy Batman jakiego widziałem. Trylogia Nolana bardzo dobra, ale to u Burtona bawiłem się lepiej.

Podpisuję się pod tym, drogi Panie!

Dla mnie rolą Dęby de Vito godna nominacji do Oscara a dostał nominację do złotej maliny.

Też się głowię dlaczego. Jedna z jego najlepszych ról.

Mnie jakoś nie wciągnął jak pierwszy Batman z Nicholsonem w roli Jokera czy nawet z Batman zbawia świat z Adamem Westem.