A mi się podobał. Inne spojrzenie na kwestię pornografii (bo co do samej definicji zdania były i tu podzielone), zaskakujące tym bardziej, że przez część feministek pornografia jest postrzegana jako sfera realizacji wyłącznie męskich i opresyjnych wobec kobiet fantazji (nie mówiąc już o przeciwniczkach skrajnych typu A. Dworkin). Popieram takie postawy, w których jest miejsce na pluralizm myślenia, afirmację własnej cielesności i seksualności, a nie niewolnicze podporządkowanie się jakiejś ideologii (co często nie idzie w parze z praktyką). Co jednocześnie nie oznacza, że namawiam inne kobiety do tego, by od jutra zaczęły się prostytuować, chodziły nago po ulicach czy tworzyły performance w stylu Annie Sprinkle. Mam raczej na myśli większą swobodę w realizacji własnych potrzeb seksualnych, otwartość na inność oraz odrzucenie stereotypowego myślenia (a co za tym idzie sztywnego kategoryzowania wartości i postaw, np: kobiecość-męskość). Nie bezmyślne powielanie tego, co zobaczyliśmy w filmie czy telewizji, a więcej inwencji twórczej w dziedzinie prywatnej erotyki.